Ονειρα γλυκα...

Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007

38 και 8 , 39 και 9 ...

Οταν φτάσω σε σημείο βρασμού , μάλλον θα ακούσετε το μπάμ ...

Τρίτη, Μαρτίου 13, 2007

Κύμα , αισθήσεις , φωνή, αγκαλιά , καρδιά ...

5 λέξεις ...
μμμμ....

5 λόγια ...


Ε.. λοιπόν θα γράψω στίχους ..


" Οπως το κύμα με φιλιά
λιώνει στης θάλασσας τα βράχια ,
έτσι στα χέρια σου η καρδιά ,
με τις αισθήσεις αγκαλιά ,
λιώνει στου έρωτα τα μάτια ...

Μόνο η φωνή σου ξέρει να μιλά
στου πάθους μου τα χάδια .."



Ελπίζω να δείξετε κατανόηση και σύ Amo να μην μετανιώνεις τώρα πικρά που μου πέταξες το "μπαλάκι" ...


Καλημέρα σε όλους ..

Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007

Καλημέρα Ζωή ..

Εχω πάρει μια φόρα τελευταία ...

Δεν ξέρω από που παίρνω την δύναμη αλλά κάνω πράγματα που τα τελευταία χίλια χρόνια τα είχα διαγράψει από το θόλο του εγκεφάλου μου ..

Η Μαρία , η οδοντίατρός μου , χάρηκε πολύ που με είδε , δεν βρήκε καμία διαφορά στην εμφάνισή μου από την τελευταία φορά που με είχε δεί ( 10-11 χρόνια θα σας γελάσω ) , δεν αντέδρα καθόλου στο θέμα " εξαγωγή " που έθεσε σαν θέμα συζήτησης και γενικά πέρασα μισή ώρα μαζί της με τις λιγότερες ταχυκαρδίες που έχω νιώσει στην ζωή μου πάνω στην επαγγελματική καρέκλα της ..

Πάει αυτό ..

Πρίν δύο βδομάδες πάλι , έστειλα ένα e-mail χωρίς να το σκεφτώ πολύ σε μια τηλεοπτική εκπομπή που αλλάζει σπίτια και ζωές .. Το πάραδοξο ήταν ότι μου απάντησαν το ίδιο απόγευμα , ήρθαν είδαν το σπίτι μου και μου είπαν να περιμένω να με ειδοποιήσουν ..

Εγώ στο φακό να γελάω-κλαίω με την νέα εμφάνιση της σπιτικής ζωής μου .. Τι όνειρα γλυκά μου λέτε και πράσινα άλογα .. Σαν παγωτό μεσ' το χειμώνα με σιρόπι φράουλας και τριμμένη σοκολάτα να χαιδεύει ζεστά όλες τις αισθήσεις μου ..


Εχει και συνέχεια ..

Κανόνισα να κάνω επιτέλους κάποιες ορμονικές εξετάσεις στην κόρη μου , χωρίς τις γνωστές μου φοβίες " παναγιά μου τι έχει το παιδί " , το πέταγμα του μυαλού μου στις πιο ακραίες καταστάσεις και άλλα πολλά που γεννάει το φοβισμένο κεφάλι μου .. (κατάλοιπα των καταστάσεων που πέρασα πρέπει να είναι αυτά γιατί παλιά δεν ήμουν τόσο φοβιτσιάρα)..


Με θαυμάζω ..


Υστερα από πολλά χρόνια νιώθω ότι "οργανώνω" την ζωή μου όπως την θέλω εγώ ..
Μικροί φόβοι βέβαια ξεπετάγονται μπροστά μου , χαζογελώντας και κοροϊδεύοντας κουνώντας μου επιδεικτικά τα χέρια τους ... Καταφέρνω να τους προσπερνώ , να τινάζω το καρέ μαλλί μου και να βλέπω led φωτάκια , μικρά και γαλάζια , να φωτίζουν τον δρόμο μου ..


Θέε μου λυτρώθηκα ..

Σε πέταξα από πάνω μου σαν να μην ήσουν ποτέ μέσα μου..
Και ζώ ξανά ..



Σημείωση : Χωρίς να ¨"μαρκάρω " βέβαια και τα 10 κιλά που έχασα τους τελευταίους 4 μήνες ..
Πάντως αμα τα βρείτε πουθενά , δεν θα θέλω πίσω !!!