Ονειρα γλυκα...

Δευτέρα, Ιουνίου 09, 2008

Το παράπονο..


Μου άρεσε πολύ ... Ποιός μπορούσε να φανταστεί ότι μια "βρώμικη" ζωή κρύβονταν στο χαμηλομένο βλέμμα.. Στη ματιά που ζητούσε συγγνώμη .. Ματιά που απέφευγε να σε κοιτάξει σαν κορίτσι που ντροπιάζεται μπροστά στον πρώτο της έρωτα...

Παράπονο οι λέξεις ...Ανατριχίλα και σιωπή..

Μακάρι να βρεί η ψυχή σου τον παράδεισο που έψαχνε..

Μόνο ένα τραγούδι θα μπορούσε να δώσει την απόλυτη σημασία των λέξεων..

Ενα τραγούδι σαν αυτό πιο κάτω ..

Νίκο, γειά σου...

αναρτήθηκε από το χρήστη Όνειρα γλυκά.. @ 8:01 π.μ.  

6 σχόλια:

  • Τη Ιουνίου 09, 2008 10:07 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Ερατώ είπε...

    Πραγματικά η εμφάνισή του σε κάνει να τον συμπαθείς...
    Ποιος ξέρει....ίσως να μην μπορούσε να γλυτώσει από τη μοίρα του....
    Τελικά πόσο ελεύθεροι είμαστε να κάνουμε επιλογές στη ζωή μας;

     

  • Τη Ιουνίου 09, 2008 12:29 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Όνειρα γλυκά.. είπε...

    εγώ πάντως ερατώ μου , αυτή την στιγμή αισθανομαι δεσμια..
    φιλιά ...

     

  • Τη Ιουνίου 10, 2008 12:14 π.μ. , Ο χρήστης Blogger http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

    Το βλέμμα που ζητούσε συγνώμη!
    Πολύ εύστοχο καλή μου το σχόλιο σου.
    Ηταν που όντως ζητούσε συγνώμη, από τον ίδιο του τον εαυτό, από το αγόρι εκείνο που ξεκίνησε γεμάτο όνειρα και που αφέθηκε να του τα κάνουν εφιάλτες.

     

  • Τη Ιουνίου 10, 2008 8:44 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Όνειρα γλυκά.. είπε...

    Ναι και εγω το πιστεύω ότι χαμήλωνε το βλέμμα γιατί ζητούσε συγγνώμη από τον ευατό του..
    Καλημέρα !!!

     

  • Τη Ιουνίου 10, 2008 2:09 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

    Με στεναχώρησε πολύ το γεγονός.Όσο κανενός άλλου επώνυμου ο θάνατος.
    Αξιαγάπητος,ψυχούλα.
    Κρίμα, κρίμα, κρίμα....

     

  • Τη Ιουνίου 13, 2008 9:56 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

    Προσπάθω να τι ξεπεράσω...δεν μπορώ να το σκέφτομαι άλλο...μπάφιασα από την μαυρίλα! Λυπήθηκα φάνταστα....

     

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα